Instrumenty smyczkowe wywodzą się z grupy chordofonów, w których źródłem dźwięku – wibratorem – jest drgająca struna.

Historia tego rodzaju instrumentów sięga czasów starożytnych i średniowiecza. W Polsce początkowo znane były pod postacią gęśli – ludowych modeli smyczkowych. Ich budowa zmieniona została w szesnastym na kształt liry, przywiezionej do naszego kraju przez królową Bonę. Od tej pory gęśle nazywane były skrzypcami.

Gęśle (nazwa spokrewniona ze staropolskim gędźba: muzyka) . stary, prymitywny, ludowy instrument smyczkowy, którego kształt i strój zmieniał się zależnie od epoki i terenu. Dźwięki wydobywa się przez szarpanie lub częściej przez pociąganie strun prymitywnym smyczkiem.