Kto może straszyć na przedstawieniu?
Na dzisiejszych zajęciach staraliśmy się odpowiedzieć na jedno z pytań badawczych trwającego w naszej grupie projektu „teatr”. Autorem tego pytania był Mateusz, który sformułował je w następujący sposób: Kto może straszyć na przedstawieniu?
Na początku staraliśmy się przypomnieć sobie spektakle, na których byliśmy, i w których były sytuacje straszne, bądź bohaterowie, którzy budzili w nas niepokój. Następnie staraliśmy się odpowiedzieć na pytania: czy wydarzenia przedstawione w teatrze zakończyły się dobrze, czy źle i co można zrobić jeśli podczas przedstawienia poczujemy strach.
Okazało się, że jesteśmy bardzo dzielni i to, co dzieje się na scenie nie dzieje się naprawdę. Poza tym zawsze w pobliżu jest mama albo tata, którzy w razie potrzeby nas przytulą.
W dalszej części zajęć słuchaliśmy opowieści pani o przygodzie chłopca, który postanowił odwiedzić stare zamczysko, jego komnaty, no i oczywiście strych. Leżąc na podłodze z zamkniętymi oczami staraliśmy się wyobrazić sobie, to co widział i przeżył bohater bajki. W tle słyszeliśmy muzykę, która stała się motywem przewodnim kolejnych naszych działań.
Podczas dzisiejszych zajęć prowadzonych metodą aktywnego słuchania muzyki według Batti Strrauss poznaliśmy utwór L. Delibes „Pizzicato”, wykonywaliśmy proste ruchy rytmiczne ilustrując treść opowieści, graliśmy na własnoręcznie wykonanych instrumentach oraz poznaliśmy strukturę utworu.
Jeśli drodzy rodzice jesteście ciekawi, czy choć przez chwilę odczuwaliśmy strach odgrywając rolę postaci, które zobaczył chłopiec na strychu zamczyska zapraszamy do obejrzenia poniższych zdjęć.
