10 grudnia – WYSOKO WŚRÓD CHMUREK SPOGLĄDA NA ZIEMIĘ ANIOŁEK
WYSOKO WŚRÓD CHMUREK SPOGLĄDA
NA ZIEMIĘ ANIOŁEK
Wysoko spośród chmurek spogląda na ziemię aniołek.
Wiercipiętą jest nazywany i jest tu wszystkim dobrze znany.
Wiercipięta to aniołek mały, co skacze dookoła dzień cały.
Od czasu do czasu jest również łobuzem, bo stanie w miejscu przychodzi mu z trudem.
Choć jego policzki nie są czerwone, to jest zdrowiutki i rozanielony.
Z dnia na dzień jest jednak coraz szczuplejszy.
Nie chce nic jeść, choć jest najmniejszy.
Wiercipięta jest bardzo chudy i blady, więc potrzebuje od nas dobrej rady.
Anioły bardzo się zamartwiają, dlatego go często odwiedzają.
Idą co rano pod numer dziesiąty, aby zajrzeć do Wiercipięty.
Ale u niego wszystko w porządku, czuje się świetnie – i to bez wyjątku.
Kiedy Wiercipięta powiercić się może, to jego dzień zaczyna się dobrze.
Ale nie chce lecieć na ziemię, by wspomóc pracą ludzkie plemię.
Woli zostać w domku z chmur i patrzeć na ziemię przez szczyty gór.
Ma dużo czasu, by się przyglądać, świat w Boże Narodzenie oglądać.
Widzi ludzi i śmieje się, widzi co robi każde dziecię.
Wszystkie tak samo jak on się wiercą, siedzenie w miejscu jest dla nich męką.
Wszędzie są takie łobuziaki, nie tylko on jest nicponiem takim, który się wierci i podskakuje, który chętnie kolędy wyśpiewuje.
Wiercipięta mówi: „Właśnie się zatrzymałem” i oczekuje zaraz na pochwałę.
I tak dzień po dniu biegnie tuż, tuż, a Wiercipięta nie zmieni się już.
Tylko wieczorem potrzebuje spokoju, zamyka oczy i śpi w swym pokoju.
Źródło: „Bożonarodzeniowa podróż aniołków”, Biermann Ingrid, Dvorakova Lucie